آبسه پستان
آبسه پستان نوع بسیار جدی‌تر عفونت یا ماستیت می‌باشد. این نوع عفونت اغلب در لمس حساس است و ممکن است قابلیت حرکت داشته باشد. آبسه معمولا محدوده مشخصی داشته و به حالت توپ کوچک است.
در حالت کلی آبسه از عدم درمان به موقع عفونت پستان و تجمع و ازدیاد چرک ناشی می‌شود. زمانی که عفونت به این مرحله برسد، ممکن است نیاز به درناژ(تخلیه) داشته باشد.
نشانه های بروز آبسه پستان
۱) وجود توده حساس در لمس ( البته اگر آبسه عمقی باشد امکان لمس و حس کردن آن کم می‌شود)
۲) خارج شدن چرک از نوک پستان و وجود ترشحات مشکوک
۳) تب و التهاب
۴) پایداری علائم در بیش از سه روز
۵) تهوع و استفراغ
۶) سرگیجه و بی‌حالی
انواع عفونت در پستان
همانطور که گفتیم عفونت پستان درمان نشده می‌تواند منجر به آبسه (عفونت پیشرفته ) پستان شود که نوعی از عفونت در پستان است اما در حالت کلی عفونت‌های پستان را میتوان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
1- عفونت‌های پستان در دوران شیردهی
۲- عفونت‌های پستان در دوران غیر شیردهی
از بانوان شیرده و باردار که عبور کنیم، انواع دیگری از عفونت پستان وجود دارند. از عفونت‌های پستان در دوران غیر شیردهی میتوان به عفونت‌های قارچی پستان، عفونت‌های ویروسی پستان، آبسه پستان در دوران نوزادی، آبسه پستان به دنبال اعمال جراحی سرطان پستان و رادیوتراپی و عفونت در افراد دارای نقص ایمنی اشاره کرد.
عفونت قارچی پستان
این عفونت نوع بسیار نادری از عفونت پستان است که از طریق قارچ درون دهان نوزاد شیرخوار به بافت پستان مادر وارد می شود. پس از ورود قارچ عفونت ایجاد شده به شکل آبسه و در مجاورت هاله پستان جمع می‌شود.
از علائم بیماری قارچ در پستان خروج چرک مخلوط با خون از نواحی سینوس است. در درمان عفونت قارچی از داروی ضد قارچ به شکل سیستمیک و گاهی درناژ آبسه و یا ماستکتومی پارشیل استفاده می‌شود.
علائم عفونت قارچی پستان شامل خارش، بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل یا گردن، حساسیت به لمس، تورم، تب و لرز، درد، قرمزی، افزایش ضخامت پوست پستان، گرما در پستان، فرو رفتگی پوست، تغییر رنگ پوست به رنگ‌های کبود و بنفش و ترشح چرک هستند.
راه های درمان ماستیت
برای درمان ماستیت‌های ساده معمولا از آنتی بیوتیک‌های خوراکی استفاده می‌شود. تجویز این نوع آنتی بیوتیک‌ها بنا به نوع عفونت و ویژگی‌های بیمار متفاوت خواهد بود. همچنین در حالت ساده عفونت، توصیه می‌شود از کمپرس‌های آب گرم و سرد و داروهای مسکن با تجویز پزشک استفاده شود. به طور مثال داروهای استروئیدی و ضد درد مانند استامینوفن و ایبوپروفن می‌تواند در کاهش دردهای ناشی از ماستیت بسیار موثر باشد. مصرف مایعات فراوان نیز می‌تواند برای تسکین درد مفید باشد.
برای درمان ماستیت مزمن از درمان‌های پیچیده‌تر استفاده می‌شود. این حالت از عفونت در بانوانی که در دوران شیردهی نیستند نیز دیده می‌شود. عفونت مزمن پستان معمولا پاسخ مناسبی به آنتی بیوتیک نشان نمی‌دهد.
اگر عفونت در حین درمان با آنتی بیوتیک در حال بدتر شدن می‌باشد و یا اگر آبسه‌ی عمیق وجود دارد نیاز به درناژ (تخلیه آبسه) وجود خواهد داشت و باید حتما آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت شود.