تشخیص بزرگ شدن کلیه
فرایندهای غیر تهاجمی مثل سونوگرافی می‌تواند اندازه کلیه‌ها را تغییر دهد. برای تشخیص بیماری زمینه‌ای که باعث بزرگ شدن کلیه‌ها شده است، پزشک سوابق پزشکی بیمار را بررسی کرده و آزمایش‌های تشخیصی دیگر مانند آزمایش ادرار و آزمایش خون را همراه با نتایج اولتراسوند مورد بررسی قرار می‌دهد.در این مقاله از سایت مرکز رادیولوژی سرو سونوگرافی پستان اصفهان همراه باشید تا مطالبی درباره بزرگ شدن کلیه و همچنین تشخیص و درمان آن با سونوگرافی خدمت شما ارائه کنیم.
روش انجام
- به شما گفته می‌شود که روی میز آزمایشی که در کنار تجهیزات سونوگرافی قرار دارد، دراز بکشید.
- تکنسینی که سونوگرافی را انجام می‌دهد، ژلی را روی پوست شما در ناحیه کلیه‌ها پخش می‌کند. این ژل به هدایت بهتر امواج صوتی تولید شده توسط مبدل کمک می‌کند.
سپس تکنسین، مبدل را حرکت می دهد. - امواج صوتی تولید شده توسط مبدل از اندام‌های شما باز می‌گردد یا به اصطلاحی، پژواک می‌شوند. یک کامپیوتر این پژواک‌ها را می‌گیرد و تصاویری از کلیه‌ها و مثانه شما ایجاد می‌کند.
آمادگی قبل از سونوگرافی کلیه
سونوگرافی کلیه نیاز به آمادگی خاصی ندارد. تنها ممکن است نیاز داشته باشید قبل از انجام سونوگرافی، آب بنوشید تا مثانه پر شود. البته ممکن است به تشخیص پزشک پیش از انجام سونوگرافی برای کاهش درد یا التهابات کلیه، داروی خاصی تجویز شود.
مضرات سونوگرافی کلیه
سونوگرافی کلیه روش ایمن برای بررسی بیمار و دریافت تصاویر حیاتی بدون خطر ابتلا به اشعه است.
درمان بزرگ شدن کلیه
درمان بزرگ شدن کلیه‌ها معمولاً بستگی به دلیل آن دارد؛ اما اغلب شامل ترکیبی از داروها و روش‌های تهاجمی‌تر مانند تخلیه مایع و در صورت لزوم مداخله جراحی است. هدف از درمان معمولاً به جای اینکه کوچک کردن کلیه باشد، شامل برطرف کردن مشکل زمینه‌ای است. از طرفی تشخیص دقیق، گام حیاتی اولیه می‌باشد. بطور کلی چندین درمان برای این بیماری وجود دارند:
درمان با آنتی‌بیوتیک
رژیم‌های دارویی آنتی‌بیوتیک درمان‌های بسیار شایعی برای موارد بزرگی کلیه‌ها هستند که در نتیجه‌ی عفونت رخ می‌دهند. بسته به شدت عفونت، آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً تا ۱۴ روز مصرف می‌شوند. برای مردانی که عفونت آنها مرتبط با عفونت‌های مداوم پروستات است، درمان ممکن است تا شش هفته ادامه داشته باشد.
درمان با سلول‌های بنیادی و داروهای ضد سرطان
یک دلیل دیگر برای بزرگ شدن کلیه‌ها، یک اختلال متابولیک به نام آمیلوئیدوز است. چندین گزینه درمانی از جمله درمان با سلول‌های بنیادی و گاهی اوقات داروهای ضد سرطان برای پیشگیری از بروز عوارض جدی در افرادی که دچار این وضعیت و شرایط مرتبط هستند، موجود می‌باشند. آمیلوئیدوز نوعی سرطان نمی‌باشد؛ اما شیمی درمانی و عوامل ضد التهابی در پیشگیری از تجمع رسوبات مضر در بافت‌ها و اندام‌های مختلف مؤثر است. پیوند سلول‌های بنیادی خون یک گزینه‌ی درمانی احتمالی دیگر است. پیوند سلول‌های بنیادی شامل شیمی‌درمانی با دوز بالا و تزریق خون به منظور جایگزینی سلول‌های بیمار و آسیب دیده است. البته شیمی‌درمانی و گاهی اوقات پرتودرمانی اغلب در مواردی که بزرگ شدن کلیه به علت تومورهای سرطانی که در این اندام شکل گرفته‌اند یا به آنجا گسترش یافته‌اند باشد، تجویز می‌شود.
در چه مواردی جراحی توصیه می شود؟
در برخی موارد، جراحی بهترین راه برای کاهش تورم و پیشگیری از عود بزرگ شدن کلیه است. این روش معمولاً یک گزینه‌ی تهاجمی‌تر بوده و تنها برای افرادی توصیه می‌شود که دارای مشکل مداوم بزرگ شدن کلیه هستند یا زمانی که بزرگی کلیه تهدید کننده زندگی باشد. جراحی معمولاً فوری و قاطع‌ترین روشی در زمانی است که نوعی انسداد اساسی وجود داشته باشد و با دارو یا تخلیه مایع بطور مناسب درمان نمی‌شود. تومورها و کیست‌ها نمونه‌هایی از این موارد می‌باشند. وضعیتی به نام بیماری کلیه پلی‌کیستیک گاهی اوقات نیاز به مداخله جراحی دارد. بسیاری از جراحان می‌توانند با لیزر کیست‌ها را هدف قرار دهند که کمتر از عمل‌های پیچیده‌تر تهاجمی است؛ اما همچنان همراه با خطرات و عوارض جانبی احتمالی می‌باشد.
تخلیه مایع
گاهی اوقات تورم ناشی از احتباس مایعات در کلیه‌ها است که باید تخلیه شود و در این شرایط احتمالاً استفاده از کاتتر یا سیستم‌های پمپاژ زیر پوستی بهترین گزینه‌های درمانی می‌باشند. استفاده از یک سوند فولی برای رفع انسداد به احتمال زیاد باعث تسکین علائم می شود. و می‌تواند کلیه‌ها را سالم کرده و به اندازه طبیعی بازگرداند، هرچند اغلب برای دستیابی به تأثیرات طولانی مدت خود انسداد نیز باید درمان شده و بطور مناسب حذف شود. تخلیه مثانه با لوله‌های نفروستومی یک گزینه‌ی درمانی مشابه دیگر است. لوله‌ها معمولاً یا از طریق پوست وارد شده یا از طریق استنت وارد حالب می‌شوند. پس از درمان یا حذف دلیل زمینه‌ای انسداد، تورم برطرف خواهد شد.